طراحی یک پروتکل بهینه ی مسیریابی با هدف کاهش مصرف توان در شبکه های حسگر بی سیم

امروزه شبکه های حسگر بی سیم به یکی از حوزه های مهم و کاربردی در زندگی انسان تبدیل شده است. به دلیل تعدد گره های حسگر و ماهیت این شبکه ها مبنی بر خودمختار بودن و محدودیت منابع انرژی، طراحی و پیاده سازی این شبکه ها باید به نحوی باشد که صرفه جویی در مصرف انرژی در اولویت های کاری آن باشد. در این زمینه، فعالیت های زیادی صورت گرفته و هم اکنون جزء مسائل باز در حوزه ی شبکه های حسگر بی سیم است. به عبارت دیگر، مدیریت منابع انرژی، یکی از مسائل کلیدی در هنگام طراحی پروتکل های مسیریابی است. یکی از راه های مدیریت انرژی در این شبکه ها، طراحی و پیاده سازی پروتکل های مسیریابی مبتنی بر کاهش مصرف توان است. در این پایان نامه، یک پروتکل جدید خوشه بندی متمرکز مبتنی بر انرژی با استفاده از الگوریتم های ژنتیک و pso برای شبکه های حسگر بی سیم ارایه می شود که قادر به خوشه بندی گره های شبکه بر اساس سطح انرژی و مختصات گره ها است. به علاوه یک تابع هزینه ی جدید به منظور تصمیم گیری در انتخاب گره های سرخوشه، پیشنهاد شده است که سعی در ترکیب معیارهای مختلف موثر در انتخاب بر اساس میزان اهمیت آن ها دارد. کارایی برتر این پروتکل از لحاظ افزایش طول عمر مفید شبکه و در مقایسه با پروتکل های پیشین نظیر leach (با شبیه سازی) به اثبات رسیده است. روش تحقیق این پایان نامه مبتنی بر مدل سازی و شبیه سازی بوده و برای اثبات کارایی پروتکل پیشنهادی از معیارهای موجود بهره گرفته و این پروتکل با نمونه های قبلی ارائه شده مقایسه می شود.